intro
De spelers verzamelen goud door het beplanten en oogsten van bonenvelden. Maar pas op voor de Bonenmaffia!
materiaal
116 bonenkaarten, 3 bonenmaffia-kaarten, 1 (2) derde bonenveld-kaart
begin
In dit spel ben je bezig met het planten en oogsten van verschillende bonen. Maar pas op: de maffiabazen vragen beschermgeld, bijvoorbeeld als jij dezelfde bonensoort verbouwt als zij!
Met twee spelers: Elke speler ontvangt aan het begin van het spel vijf bonenkaarten. Elke nieuw verkregen kaart wordt achter de andere kaarten in de hand gestopt en deze volgorde mag niet wijzigen. Het is dus niet toegestaan de kaarten in je hand te sorteren! Iedere speler heeft twee velden waarop per veld slechts één soort bonen kan worden geplant. De spelers proberen door het oogsten van de geplante bonen zoveel mogelijk goud te verzamelen. Op elke bonenkaart staat aangegeven hoeveel kaarten van deze soort in het spel zijn en hoeveel bonenkaarten je moet oogsten om een bepaalde goudopbrengst te verkrijgen. Dit verschilt namelijk per bonensoort. Een speler moet in zijn beurt de bovenste kaart uit zijn hand planten en mag ook de tweede planten. (Tot zover lijkt dit hetzelfde spel te zijn als Boonanza!)
Maar ........ er spelen twee imaginaire spelers mee: de maffiabazen Al Cabohne en Don Corlebohne. De maffiabazen hebben per persoon slechts 1 veld ter beschikking en ze mogen nooit dezelfde bonensoort verbouwen.
verloop
Zodra een veld de maffiabaas bij oogsten twee resp. drie punten zou opleveren, worden zijn bonen geoogst. De bazen kunnen op verschillende manieren aan bonen komen:
- Als een speler aan het begin van zijn beurt dezelfde soort bonen verbouwt als een van de maffiabazen, kan de speler kiezen: of zijn eigen veld met die bonensoort oogsten, of een van zijn bonenkaarten van dit veld aan de betreffende maffiabaas geven.
- Een speler mag op een bepaald moment in zijn beurt een bonenkaarten, van een soort die de maffia verbouwt, uit zijn hand aan hen schenken.
- Als een veld van de maffia geoogst moet worden, krijgt die in dezelfde beurt op een bepaald moment een nieuwe bonenkaart uit de hand van de speler. Deze mag zelf kiezen welke kaart hij hem geeft, zolang beide maffiabazen maar niet hetzelfde verbouwen.
- Binnen een beurt moet een speler drie kaarten van de dichte stapel omdraaien en open op tafel leggen. Als een van de omgedraaide kaarten een bonensoort is die een maffiabaas verbouwt, dan wordt deze bonenkaart bij hem aangeplant. Dit gaat net zo lang door tot er drie open kaarten op tafel liggen die niet overeenkomen met de bonen van de maffia.
Vervolgens wordt gekeken of de bovenste kaart van de aflegstapel overeenkomt met een van de drie openliggende kaarten. Is dit het geval dan wordt de kaart van de aflegstapel genomen en op die gedraaide kaart gelegd. Dit gaat net zo lang door totdat de kaart op aflegstapel niet overeenkomt met een van de gedraaide kaarten. De speler die aan de beurt is mag vervolgens de gedraaide kaarten planten en vult zijn hand aan met twee kaarten van de dichte stapel. Zijn tegenspeler mag nu de eventueel nog op tafel liggende gedraaide kaarten planten of op de aflegstapel leggen en vervolgt zijn beurt.
eind
Het spel eindigt als de dichte stapel drie maal is doorgewerkt. Iedereen telt zijn goud, de maffiabazen spelen onder een hoedje en degene met het meeste goud is de winnaar.
strategie
Dezelfde bonensoort verbouwen als een maffiabaas is zwaar lastig. Elke beurt moet je één van je verbouwde bonen aan de baas schenken. Zo snel mogelijk oogsten dus!
Als je een maffiabaas een nieuwe start mag geven op een bonenveld, probeer dan iets te schenken dat al redelijk uit het spel is of iets dat je tegenspeler ook verbouwt.
waardering van andere sites
[toelichting: Elke balk geeft de waardering van een site weer. AnderSpel bijvoorbeeld geeft dit spel een 7.In het laatste gekleurde blokje staat dan ook 7. Hoe breder het blokje, hoe meer spellen een 7 hebben. De lege blokjes aan het eind van de balk geven de hoeveelheid spellen aan die een hogere waardering kregen.]
varianten
Als de laatste kaart van de dichte stapel is getrokken, wordt de aflegstapel geschud en als nieuwe gedekte stapel neergelegd. Dit is natuurlijk zeer nadelig voor de speler die nu aan de beurt is: hij kan nu de kaarten die hij van de stapel trekt niet aanvullen met kaarten van de aflegstapel.
Probeer eens de volgende variant:
Als de laatste kaart van de dichte stapel is getrokken, worden de bovenste drie bonensoorten van de aflegstapel afgenomen. Deze kaarten worden niet meegeschud maar vormen de nieuwe aflegstapel.
(Voorbeeld: de bovenste drie kaarten van de aflegstapel zijn Feuerbohnen, dan volgen twee Puffbohnen, gevolgd door een Brechbohne. Deze zes kaarten worden niet meegeschud, maar vormen de nieuwe aflegstapel. Wanneer na de Brechbohne weer Feuerbohnen of Puffbohnen volgen, worden deze wel meegeschud.)
algemeen
Al Cabohne is een twee-spelers-variant op het kaartspel Boonanza. Beide spellen zijn ontworpen door Uwe Rosenberg en uitgegeven door Amigo Spiele. In beide spellen worden bonen geplant en geoogst. Een groot verschil zit in de manier om van overtollige bonen af te komen. In Boonanza kunnen de spelers onderling ruilen. Dit element ontbreekt bij Al Cabohne. In dit kaartspel spelen twee imaginaire spelers een rol: de bonenmaffia!
