materiaal
spelbord, 17 doolhofkaarten, 12 fiches en voor elke speler: 1 spookje in zijn spelerskleur






De spelers kruipen in de huid van spoken die in een doolhof op zoek gaan naar schatten. Maar let op: het doolhof is betoverd, waardoor de gangen kunnen verschuiven! Wie verzamelt de meeste schatten?
spelbord, 17 doolhofkaarten, 12 fiches en voor elke speler: 1 spookje in zijn spelerskleur
Het spelbord toont een doolhof bestaande uit een rooster van 5×5 velden. Hierop worden de doolhofkaarten willekeurig open neergelegd. Eén doolhofkaart blijft over. Dit wordt gedurende het spel gebruikt om de gangen in het doolhof te laten verschuiven. Sommige doolhofkaarten tonen alleen een stukje gang, op andere doolhofkaarten staat tevens een schat afgebeeld. Deze schatten zijn ook te vinden op de fiches. De fiches worden gedekt neergelegd. Eén fiche wordt opengedraaid. Dit is de schat die moet worden gevonden. Elke speler plaatst zijn spookje op de aangegeven startpositie op het spelbord.
Mijn eerste Doolhof wordt gespeeld in de richting van de klok. In zijn beurt schuift de speler de overgebleven doolhofkaart vanaf de zijkant in het doolhof, net zover tot een doolhofkaart uit de rij wordt geschoven. Staat op de uitgeschoven kaart een spookje, dan wordt deze op de zojuist ingeschoven kaart geplaatst. Vervolgens mag de speler zijn spookje verplaatsen naar een veld naar keuze dat zonder onderbrekingen kan worden bereikt. Als het spookje op het veld met de gezochte schat belandt, wint de speler het fiche. Nu wordt een nieuw fiche opengedraaid. Vervolgens gaat de beurt naar de volgende speler.
Het spel eindigt zodra een speler het laatste fiche heeft gewonnen. De speler met de meeste fiches is de winnaar van het spel.
Als je niet het doel kunt bereiken, kan je je spookje het beste niet op een 'vast' doolhofkaartje plaatsen, maar op een kaartje dat kan worden verschoven. Zo heb je de volgende beurt een betere uitgangspositie.
vlaams spellenarchief | 3 / 4 |
| ||||||||
![]() | 7 / 9 |
| ||||||||
gemiddeld | 6 / 10 |
|
[toelichting: Elke balk geeft de waardering van een site weer. AnderSpel bijvoorbeeld geeft dit spel een 7.In het laatste gekleurde blokje staat dan ook 7. Hoe breder het blokje, hoe meer spellen een 7 hebben. De lege blokjes aan het eind van de balk geven de hoeveelheid spellen aan die een hogere waardering kregen.]
In de spelregels is een variant voor meer gevorderde spelers opgenomen. Hierbij ontvangt elke speler een gelijk aantal fiches, die hij gedekt voor zich neerlegt. Eén daarvan mag hij bekijken, zonder dat zijn medespelers het kunnen zien. Als een speler zijn gezochte schat bereikt, legt hij het fiche open terzijde. Nadat een speler al zijn fiches open heeft liggen, moet hij zijn spookje op zijn startpositie laten terugkeren. De speler die dat als eerste lukt, is de winnaar van het spel.
Mijn eerste Doolhof is een spel voor de jongste spelers uit de 'Labyrinth-familie', waartoe ook De betoverde Doolhof en Labyrinthe, het kaartspel behoren.