Elke speler probeert zijn 'geheime' monnik zo onopvallend mogelijk in het klooster te laten ophouden en de andere monniken verdacht te maken. Wie is aan het eind van het spel het minst verdacht?
1 spelbord, 1 tijdsteen, 60 actiekaarten, 6 identiteitskaarten, 8 spelfiguren (1 William, 1 Adson en 6 monniken), 2 × 6 telstenen in de kleur van de monniken, 42 taakfiches, 3 onthullingsfiches, 42 incidentkaarten (in verschillende talen, 14 per taal) en voor elke speler: 5 kleurmerken in de kleuren van de 6 monniken.
Het spelbord toont de abdij met de verschillende gebouwen. In elk gebouw worden twee taakfiches open neergelegd. De 6 gekleurde monniken en de bruine figuren Adson en William worden in willekeurige gebouwen geplaatst.
Elke speler ontvangt een geheime identiteit: hij ontvangt een monnikskaart waarop staat aangegeven welke kleur monnik hij vertegenwoordigt. Deze kaart houdt hij voor zijn medespelers verborgen. De telsteen van elke monnik wordt op het verdenkingsspoor op veld 10 geplaatst en de telsteen op het bewijsspoor komt op veld 5.
In de loop van het spel verplaatsen de spelers de verschillende monniken van het ene gebouw naar het andere gebouw, en proberen daarbij hun identiteit niet te verraden. Het spel verloopt over zes dagen. De zevende dag is een speciale ronde: dan maken de spelers hun verdachtmakingen bekend.
De Naam van de Roos wordt gespeeld in de richting van de klok. In zijn beurt speelt de speler een actiekaart uit zijn hand: een gebouwenkaart, een monnikkaart of een william/adson-kaart.
Met een gebouwenkaart of monnikkaart kan de speler een monnik naar een gebouw verplaatsen. Als een monnik in het betreffende gebouw geen taak te vervullen heeft (d.w.z: in het gebouw ligt geen taakfiche in zijn kleur), dan laadt de monnik de verdenking op zich. De monnik ontvangt net zoveel verdenkingspunten als de som van de taakfiches in het gebouw. Als de monnik wel een taak te vervullen heeft in het gebouw, (d.w.z. er ligt een taakfiche in dezelfde kleur als de verplaatste monnik), dan ontvangt de speler het betreffende fiche en de monnik wordt op het verdenkingsspoor net zoveel velden terug geplaatst als het betreffende taakfiche aangeeft. De monnik wordt dus minder verdacht.
Met een gebouwenkaart of william/adson-kaart kan de speler William of Adson naar een gebouw verplaatsen. Als de speler Adson verplaatst, gebeurt er iets met de verdenking op elke aanwezige monnik: de speler bepaalt per aanwezige monnik of de verdenking sterker wordt (5 velden) of juist zwakker (- 5 velden). Als de speler William verplaatst, gebeurt er iets met het bewijs tegen elke aanwezige monnik: de speler bepaalt per aanwezige monnik of het bewijs sterker wordt (3 velden) of juist zwakker (- 3 velden).
Op elke actiekaart staat aangegeven hoe snel de tijd verloopt: 0-5 uren. De tijdsteen wordt net zoveel uur vooruit geplaatst als de actiekaart aangeeft. De speler kan fiches uitspelen om de klok minder hard te laten verlopen: voor 1 fiche wordt de tijd 1 uur minder ver vooruit geplaatst als de actiekaart aangeeft.
Na 24 uur is de dag voorbij. Nu worden de verdenkingspunten omgezet in bewijspunten: de monnik met de meeste verdenkingspunten krijgt de meest bewijspunten (+5 velden). De monnik met de minste verdenkingspunten ontvangt de minste bewijspunten. Vervolgens worden de telstenen op het verdenkingsspoor weer op veld 10 geplaatst. De telstenen op het bewijsspoor blijven staan!
Na de eerste dag maakt elke speler bekend welke monnik hij in ieder geval NIET is. De speler draaien tegelijkertijd een kleurmerk open. Na de derde en de vijfde dag maken de spelers nogmaals bekend welke monnik ze niet zijn. Aan het eind van de vijfde dag weten de spelers dus van elke speler welke drie monniken de andere spelers in ieder geval niet zijn!
Na de zesde dag legt elke speler bij elk van zijn medespelers gedekt een kleurfiche neer, waarmee hij aangeeft welke identiteit hij denkt dat die speler heeft. Als alle spelers hun keuze hebben gemaakt, draait elke speler zijn ontvangen kleurfiches open en maakt hij zijn identiteit bekend. Als zijn medespelers het goed geraden hebben, ontvangt zijn monnik nog meer bewijs. In totaal kan zijn monnik nog 12 velden op het bewijsspoor worden vooruitgezet! De speler van wie de monnik het minst ver staat op het bewijsspoor is de winnaar van het spel.
 | 8 / 9 |
| |||||||||||||
| spellengek (Dagmar) | 4 / 5 |
| |||||||||||||
| kulkmanns gamebox | 7 / 10 |
| |||||||||||||
| spielephase | 4 / 6 |
| |||||||||||||
| boardgamegeek | 6 / 8 |
| |||||||||||||
| hall9000 (bezoekers) | 4 / 6 |
| |||||||||||||
| hall9000 | 3½ / 6 |
| |||||||||||||
| truus en truus | 6½ / 9½ |
| |||||||||||||
| gemiddeld | 5 / 10 |
| |||||||||||||
[toelichting: Elke balk geeft de waardering van een site weer. AnderSpel bijvoorbeeld geeft dit spel een 8.In het laatste gekleurde blokje staat dan ook 8. Hoe breder het blokje, hoe meer spellen een 8 hebben. De lege blokjes aan het eind van de balk geven de hoeveelheid spellen aan die een hogere waardering kregen.]
Het spel The Name of the Rose is gebaseerd op de bekende roman van Umberto Eco: De naam van de roos. Het boek is verfilmd met Sean Connery in de hoofdrol.
| 23-10-2008 |   | Ravensburger presenteert Der Name der Rose op Spiel 2008 in Essen. |
